Deutsch Amerikanische Freundschaft ‎– Produkt Der Deutsch-Amerikanischen Freundschaft

Label: Bureau B ‎– BB101
Format: Vinyl, LP, Album, Reissue, Remastered
Country: Germany
Released: 11 May 2012
Genre: Rock
Style: Industrial, Experimental, Punk

Tracklist:

A1 Untitled 0:44
A2 Untitled 1:03
A3 Untitled 0:19
A4 Untitled 2:33
A5 Untitled 1:07
A6 Untitled 0:45
A7 Untitled 0:43
A8 Untitled 1:48
A9 Untitled 0:55
A10 Untitled 3:15
A11 Untitled 0:59
A12 Untitled 1:19
B1 Untitled 0:36
B2 Untitled 1:41
B3 Untitled 0:25
B4 Untitled 1:47
B5 Untitled 1:24
B6 Untitled 2:08
B7 Untitled 1:32
B8 Untitled 1:13
B9 Untitled 0:31
B10 Untitled 3:07

Barcode and Other Identifiers:

Barcode: 4047179639217

D.A.F. to zespół działający od 1978 roku, pochodzący z Düsseldorfu. Nazwa zespołu to skrót od Deutsch-Amerikanische Freundschaft, co na polski można by przetłumaczyć jako Przyjaźń Niemiecko-Amerykańska. D.A.F. to ironiczne nawiązanie do nazwy NRD-owskiej organizacji Deutsch-Sowjetische Freundschaft. Z początku zespół używał pełnej nazwy, ale z biegiem czasu ograniczono się tylko do skrótu.

D.A.F. to pionierzy electro punku, John Peel nazywał podobno tę grupę "dziadkami muzyki techno", krytycy upatrują w niej jednej z najważniejszych inspiracji dla synthpopowych kapel w rodzaju Soft Cell czy Pet Shop Boys, a i rock industrialny czy tym bardziej EBM (electronic body music) też bez wątpienia mają wobec Niemców spory dług. Twórczość zespołu przyczyniła się w dużym stopniu do tworzącego się właśnie nowego trendu niemieckiej nowej fali (Neue Deutsche Welle) oraz, przede wszystkim, zapoczątkowała nowy gatunek muzyczny łączący industrial i electro punk, EBM.

Teksty Gabi Delgado Lopeza to refleksje na tematy ideologiczne, polityczne. Odnosiły się także do fizyczności, seksualności, bywały nawet brutalne. Czasem artysta twierdził, że wbrew pozorom wcale nie chodzi o nawiązania historyczne, a czysto estetyczne wrażenia. Tak jak w przypadku utworu "Der Mussolini". - Na początku przyszło tylko słowo Mussolini, które wydawało mi się piękne. Samo słowo, pozbawione związku z postacią historyczna czy jakimikolwiek wydarzeniami - wspomina Gabi. - Po prostu lubiłem jego brzmienie. Tekst przyszedł automatycznie. Oczywiście, że zdawaliśmy sobie sprawę z wywołania skandalu, jednak zawsze lubiliśmy przełamywać tabu.

Zespół założyli: hiszpański wokalista Gabi Delgado-Lopez i Robert Görl pochodzący z Monachium perkusista. Niebawem dołączyli: gitarzysta Wolfgang Spelmanns i basista Michael Kemner oraz Kurt "Der Pylorator" Dahlke grający na klawiszach. Delgado-Lopez i Görl poznali się w düsseldorfskim klubie Ratinger Hof. Mimo całkowicie odmiennych doświadczeń muzycznych (pierwszy wcześniej współpracował z zespołami punkowymi i nowofalowymi, a drugi studiował m.in. w klasie perkusji w wyższej szkole muzycznej w Grazu) szybko znaleźli wspólny język, a następnego dnia zajęli piwnicę na wspólne próby.

Taki był początek grupy, która niebawem rozrosła się o dodatkowych muzyków. Chociaż były to czasy punk rocka, obaj muzycy postanowili, że pójdą w innym kierunku. Zależało im, by tworzona przez nich muzyka miała w sobie podobny ładunek energii. Ich ambicją było zaproponować coś całkowicie oryginalnego i własnego. Między lutym a kwietniem 1979 roku formacja, nagrała pierwszy album, "Produkt der Deutsch-Amerikanischen Freundschaft", wydany w listopadzie tego samego roku. 

Na początku 1979 Delgado-Lopez rozstał się z formacją, więc nie wziął udziału w nagraniu pierwszego albumu,. Jednakże kilka miesięcy później, wkrótce po sesji nagraniowej, wrócił. W tym czasie Der Pyrolator przeszedł do zespołu Der Plan, a jego miejsce zajął Ludwig "Chrislo" Haas z zespołu Minus Delta. Później zespół przeniósł się do Londynu. Nie był to łatwy czas, muzycy musieli mieszkać w jednym pokoju i często nie mieli nawet za co kupić jedzenia. Dlatego szeregi zespołu szybko się przerzedziły. W 1980 najpierw Kemner odszedł do grupy Fehlfarben, później z formacją rozstał się Haas, a w końcu porzucił ją też Spelmanns.

Od tej pory D.A.F. działała jako duet: Delgado-Lopez i Gorl. Ich wspólne koncerty z zespołem The Fall zebrały dobre recenzje i niebawem podpisali kontrakt z brytyjską firmą Mute. Pierwszym singlem było "Kebabtraume/Gewalt", wydany w marcu 1980. O ile utwór ze strony B zachowywał eksperymentalny charakter wcześniejszych nagrań, to ten nagrany na stronie A zapowiadał zwrot ku muzyce łatwiejszej w odbiorze, bliższej popu. W tym właśnie kierunku podążyła grupa na kolejnej płycie, "Die Kleinen und die Bosen", nagranej podczas koncertu, w marcu 1980 w londyńskiej sali Electric Ballroom. Została wydana już w kwietniu tego samego roku. Repertuar o coraz wyraźniejszych cechach muzyki tanecznej, tyle że o pomysłowym, nowoczesnym brzmieniu. Zaraz potem grupa podpisała kontrakt z wytwórnią Virgin, i już dla niej nagrała trzy następne albumy: ogromnie popularny "Alles ist gut" z marca 1981, "Cold und Liebe" z listopada 1981 i "Fur immer" z października 1982 roku.

Płyty te zdominowała muzyka o dyskotekowym charakterze, były też bardzo chwalone za inwencję brzmieniową i rytmiczną, wykorzystywano różne efekty dźwiękowe (np. przetworzony elektronicznie stukot kół pociągu). Wkrótce potem jednak znudzeni wspólną działalnością muzycy postanowili się rozstać. Zespół zawiesił więc działalność. Trzy lata później muzycy wznowili działalność, ale nagrany wtedy album "First Step To Heaven" nie dorównywał poprzednim osiągnięciom grupy. Po roku zespół znów przestał istnieć.

Nagrania D.A.F. stworzyły ścieżkę dźwiękową do eksperymentalnego filmu "Gerda" fotografki Ingrid Pape-Sheldon. Muzycy gościnnie uczestniczyli też w powstaniu debiutanckiej płyty Eurythmics. Delgado-Lopez jako Delgado nagrał w 1993 roku album "Mistress", natomiast trzy lata wcześniej brał udział w nagraniu płyty zespołu Ultra. Tego samego roku powstał longplay "Tanzen ist schön" duetu Futur, który Delgado-Lopez stworzył z Sabą Komosą. Görl w 1984 roku zrealizował płytę "Night Full Of Tension" z gościnnym udziałem Annie Lennox oraz albumy: "Therapie" z 1994 roku oraz "Elektro" i "Watch The Real Copycat", obie w 1996 roku. Kemner i Spelmanns z zespołem Mau Mau nagrali w 1992 roku album "Kraft", natomiast Ludwig Chrislo Haas, wraz z grupą Liaisons Dangerous przygotował płytę "Liaisons Dangerous", a później trafił do zespołu Crime And The City Solution.

W 2003 roku grupa reaktywowała się, by promować nową płytę, "15 Neue DAF-Lieder". Kilka tygodni przed inwazją wojsk amerykańskich na Irak ukazał się singel "The Sheriff (An Anti-American Song)" krytykujący politykę George W. Busha.