Herbie Hancock ‎– Head Hunters

Label: Columbia ‎– 88697269991
Format: Vinyl, LP, Album, Reissue
Country: Europe
Released: 2008
Genre: Jazz
Style: Hard Bop, Post Bop, Fusion, Jazz-Funk

Tracklist:

A1 Chameleon 15:43
A2 Watermelon Man 6:30
B1 Sly 10:19
B2 Vein Melter 9:11

Płyta: NM+
Okładka: NM-

Barcode and Other Identifiers:

Barcode (Text): 8 86972 69991 2
Label Code (String): 886972699912
Matrix / Runout (Runout Side 1): 8869726999-1 A²
Matrix / Runout (Runout Side 2): 8869726999-1 B²
Rights Society: BIEM/GEMA
Label Code: LC 00162

Herbie Hancock należy do tych gigantów jazzu, z których dyskografii można ułożyć osobny Kanon, który doskonale odda historię muzyki improwizowanej ostatnich 50 lat. Od jego debiutu, przez wielu uznawanego za jeden z najbardziej błyskotliwych debiutów jazzu – albumu Takin’ Off minęło już ponad pół wieku, a Herbie pozostaje ciągle jednym z tych, którzy wyznaczają nowe kierunki. Potrafi przypominać młodzieży o klasycznym fortepianie, sięgać po nowoczesne instrumenty, równolegle prowadzić zespoły elektryczne i akustyczne, koncertować solo i zapraszać do współpracy muzyków z przeróżnych krajów, reprezentujących zupełnie różne muzyczne style.

Nagrania Hancocka są najprawdopodobniej najczęściej używanymi w roli sampli nagraniami jazzowymi w całej historii popularnej muzyki rozrywkowej wszelakiego rodzaju od czasu, kiedy wymyślono użycie sampli. A wśród tych cytatów najwięcej pochodzi z nagranego w 1973 roku albumu Head Hunters. Z tego albumu pochodzi również jeden z największych komercyjnych przebojów muzyki jazzowej wszechczasów – 'Chameleon'.

Spory udział w powstaniu „Head Hunters” mają oczywiście Harvey Mason – jeden z najważniejszych perkusistów elektrycznego jazzu lat siedemdziesiątych (między innymi „Breezin’” George’a Bensona, „Macho” Gabora Szabo i przebojowy album „Montara” Bobby Hutchersona), stały współpracownik Herbie Hancocka – basista Paul Jackson i dodający muzyce egzotycznego kolorytu, odkryty dla elektrycznego grania przez Milesa Davisa saksofonista, grający też na fletach i klarnecie basowym Bennie Maupin.

Head Hunters to tylko 4 kompozycje – przebojowy, napisany specjalnie na tę okazję 'Chameleon', podróż w muzyczną przeszłość Herbie Hancocka – 'Watermelon Man' w jakże odmiennej wersji od tej, którą znamy z nagraniowego debiutu Herbie Hancocka – albumu Takin’ Off z 1962 roku, dedykowany Sly Stone’owi 'Sly' i nieco zwalniający tempo 'Vein Melter'. Pierwsze dwa utwory są dziś absolutnymi megahitami, pozostałe zgodnie z duchem epoki naśladują absolutnie pozbawione reguł improwizacje muzyków elektrycznych składów Milesa Davisa.

Head Hunters to muzyczny pewniak, spodoba się każdemu, a kiedy już uznacie, że proste, przebojowe melodie to za mało, słuchając tej muzyki kolejny raz odnajdziecie w niej znacznie więcej niż chwytliwe zagrywki, znajdziecie pokręcone rytmy, groove, świetne solówki Bennie Maupina i poszukiwanie nowych brzmień Herbie Hancocka. Nie wyobrażam sobie fana jazzu, który nie ma na półce tego albumu.