Nick Cave & The Bad Seeds ‎– Tender Prey

Label: Mute ‎– LPSEEDS5, BMG ‎– LPSEEDS5
Format: Vinyl, LP, Album, Reissue
Country: Europe
Released: 2014
Genre: Rock
Style: Alternative Rock, New Wave

Tracklist:

A1 The Mercy Seat 7:16
A2 Up Jumped The Devil 5:16
A3 Deanna 3:45
A4 Watching Alice 4:01
A5 Mercy 6:13
B1 City Of Refuge 4:48
B2 Slowly Goes The Night 5:24
B3 Sunday's Slave 3:41
B4 Sugar Sugar Sugar 5:01
B5 New Morning 5:07

Notes:

Comes with a printed inner sleeve and download code.
This Album is dedicated to Ferdinand Ramos, better known as 'PIXOTE'. Remembered for his brilliant performance in the film of the same name. Killed by Sao Paulo police in November 1987, age 19.

Barcode and Other Identifiers:

Barcode: 5 414939 710513
Barcode (Scanned): 5414939710513
Matrix / Runout (Etched Runout Side A): BE 50960-01 A1 LPSEED S5
Matrix / Runout (Etched Runout Side B): BE 50960-01 B1 LPSEED S5
Label Code: LC05834

Tender Prey jest piątą płytą australijskiego artysty i jego zespołu. Przez wielu fanów do dnia dzisiejszego jest tą jedyną, uważaną za najlepszą. Z pewnością była swoistym punktem zwrotnym w sensie komercyjnym, bowiem stanowi transformację pomiędzy wcześniejszym okresem wyrosłym bezpośrednio na buncie Birthday Party, a powolnym przepoczwarzaniem się w krwawego balladzistę na miarę Leonarda Cohena czy Toma Waitsa.

Album w momencie ukazania się odniósł spory sukces, a uwięzione demony poczęły wypełzać całą masą z jaskini na spotkanie z szerokim światem. Biorąc pod uwagę, iż niemal każdy z muzyków był zaangażowany w różnorakie projekty, Cave zanurzony po uszy w heroinowym nałogu pracował nad swoją debiutancką powieścią, „Gdy oślica ujrzała anioła”, Thomas Wydler udzielał się w Die Haut, Blixa Bargeld powrócił do odkurzonego Einsturzende Neubauten, Mick Harvey zajęty był komponowaniem muzyki filmowej, nieomal cudem jest, iż powstała tak intrygująca i niesamowita płyta.

Wspomniane uzależnienie Cave’a z pewnością w tym nie pomagało, przystępując do sesji posiadał on tylko niewielką ilość teksów. Spora część materiału nagrana został w studiach Hansa w Berlinie (nie po raz pierwszy zresztą), który nie należał w tym czasie do najweselszych miejsc na Ziemi, co też na pewno miało wpływ na posępny i mroczny nastrój emanujący z płyty. Choć z drugiej strony coś w tym musiało być, skoro ciągnęli do Berlina wszyscy postrzeleńcy i artystyczne indywidua. W tym czasie w zespole znalazło miejsce dwóch nowych członków, klawiszowiec Roland Wolf oraz gitarzysta Kid Kongo Powers. Gościnnie udzielił się również znany między innymi z debiutu, Hugo Race.

Wszystko zaczyna się prawdziwym trzęsieniem ziemi, 'Mercy Seat' otwierające album maluje portret skazańca oczekującego na konfrontację z krzesłem elektrycznym, który porównuje instrument swej zagłady do boskiego tronu. Dla wielu miłośników twórczości Australijczyka najwybitniejszy utwór w całym jego repertuarze. Cave na maksymalnych obrotach z typowym wisielczym humorem wyśpiewuje kolejne wersy na tle gitarowo-skrzypcowego szaleństwa. Rzecz, która po pierwszym już kontakcie pozostawia człowieka sponiewieranego z wyprutymi na wierzch flakami. Raz usłyszawszy nie sposób Krzesła Miłosierdzia zapomnieć.

A dalej jest równie uroczo, śmierć i miłość tańczą ze sobą w szaleńczym uścisku podnosząc dookoła kurz spalonej ziemi podlanej potem i nasączonej wiszącym w gęstym powietrzu wyuzdaniem i morderstwem. Ma się wrażenie, że Cave zawarł swego czasu pakt z diabłem i dlatego ma monopol na wyrzucanie z siebie wszystkich tych mrocznych opowieści, tak bardzo naturalistycznych, przesyconych mroczną atmosferą i niemalże starotestamentowym osądem rzeczywistości. Opowieści snutych na tle jednostajnego, hipnotycznego akompaniamentu muzyków Bad Seeds genialnie wywiązujących się ze swej roli, posiadających swój własny, łatwo rozpoznawalny i niełatwy do podrobienia styl wyrosły na bazie bluesa, rocka, nowej fali, akustycznej ballady i muzyki awangardowej.

Tender Prey to płyta bardzo ważna w dorobku Cave'a, a może i najważniejsza, która ukształtowała twórczość The Bad Seeds na kolejne lata. Walka z uzależnieniami na pewno odbiła się na pracy nad tym wydawnictwem jak i nad sesją nagraniową. Sami muzycy nie ukrywają, że spłodzenie Tender Prey było męczarnią, ale może tylko dzięki temu słuchacze otrzymali album szczery, naturalny, miejscami niechlujny, miejscami paraliżujący, ale w żadnym momencie nie pozostawiający słuchacza obojętnym na te dźwięki.