The Smiths ‎– That Joke Isn't Funny Anymore

Label: Rough Trade ‎– RT 186

Format: Vinyl, 7", Single, 45 RPM, Push-out Centre

Country: UK

Released: 1985

Genre: Rock

Style: Indie Rock

Tracklist

A. That Joke Isn't Funny Anymore 3:49

B. Meat Is Murder 5:34

Barcode and Other Identifiers

Label Code: LC 5661

Other (Runout both sides): Our Souls, Our Souls, Our Souls

The Smiths byli grupą, która w latach 80. wprowadziła gitarowe brzmienie do muzyki rockowej. Jej początkowy skład to Morrissey i Johnny Marr. Obaj panowie spotkali się w 1982 roku i rozpoczęli pisanie piosenek, a następnie nagrywanie taśm demo.

Zaprosili też do współpracy perkusistę Simona Wolstencrofta. Jesienią tego samego roku duet postanowił, że będzie się nazywać The Smiths. Zaraz po tym dołączyli do nich basista Andy Rourke i perkusista Mike Joyce. W takim składzie grupa występowała na żywo.

Następnie The Smiths postanowili przenieść się z Manchesteru, gdzie powstała formacja, do Londynu. Tam podpisali kontrakt z wytwórnią Rough Trade, która wydała singiel "Hand In Glove". Utwór błyskawicznie stał się przebojem na niezależnej scenie brytyjskiej. Wywiady udzielane przez Morrissey'a zaraz po wydaniu singla stały się znane w całym środowisku muzycznym.

Artysta często prezentował skrajne opinie, które wzajemnie się wykluczały. Tym sposobem The Smiths bardzo często pojawiali się w mediach. Kolejny singiel grupy to "This Charming Man" z 1983 roku, a następnie "What Difference Does It Make" wydany rok później.

Od tej pory popularność The Smiths zaczęła rosnąć w bardzo szybkim tempie, a zespół w 1984 roku wydał debiutancki album zatytułowany po prostu "The Smiths", który tylko potwierdził wysoki poziom muzyków. Kilka miesięcy później dołączyła do nich Sandie Shaw, z którą zespół nagrał utwory "Hand In Glove" i "Heaven Know I'm Miserable Now".

Mimo ogromnego sukcesu w Wielkiej Brytanii, zespół nie był zbyt popularny w Stanach Zjednoczonych, prawdopodobnie dlatego, że nie wyjechał tam w trasę koncertową. Kolejny album The Smiths zatytułowany "Meat Is Murder" ukazał się w 1985 roku. W opinii krytyków był jednak słabszy niż poprzedni. W tym samym czasie wywiady Morrissey'a stały się bardzo polityczne - artysta krytykował działania Margaret Thatcher i nawoływał do wegetarianizmu.

Trzeciego wydawnictwa zatytułowanego "The Queen Is Dead" mogliśmy posłuchać wiosną 1986 roku. Tym razem był to wielki sukces The Smiths, w którym uczestniczył także nowy gitarzysta zespołu - Craig Gannon grający tam przez kilka miesięcy. Początek 1987 roku to czas największej popularności The Smiths. Single "Shoplifters of the World" i "Sheila Take a Bow" wspinały się na czołówki list przebojów.

Jednak sława nie wpływała dobrze na kontakty między członkami zespołu - Marr i Morrissey okazywali coraz większą antypatię względem siebie. Wokalista chciał, żeby Marr całkowicie poświęcił się zespołowi i przestał grać z innymi.

Z kolei Marrowi przeszkadzało brzmienie grupy - według niego zbyt nawiązujące do popu z lat 60. - i konserwatyzm Morrissey'a. Dlatego też kilka dni przed wydaniem "Strangeways, Here We Come" Marr opuścił zespół.

Zaraz po tym Morrissey rozwiązał The Smiths i rozpoczął solową karierę.