Fred Lonberg-Holm, Ken Vandermark ‎– Resistance

Label: Bocian Records ‎– bc - kl
Format: Vinyl, LP
Country: Poland
Released: May 2015
Genre: Jazz
Style: Free Improvisation

Tracklist:

A1 Z=sL 4:45
A2 e=pJ 13:35
B1 I=V/R 6:56
B2 J=óR 6:31
B3 P=I2R 4:30

Notes:

Fred Lonberg-Holm: wiolonczela, elektronika
Ken Vandermark: saksofony, klarnet

Recorded at a benefit for the Malachi Ritscher Collection at ESS at Heaven Gallery in Chicago on September 21, 2013.

Barcode and Other Identifiers:

Rights Society: BMI/ASCAP

Rewelacyjnie sprawny saksofonista (przede wszystkim tenorowy) i klarnecista (przede wszystkim basowy). Gra Vandermarka na obu tych instrumentach, powoduje, że powinien się on znaleźć pośród najwybitniejszych przedstawicieli obu tych instrumentów we współczesnym jazzie. Winien być jednak postrzegany także jako animator jazzowej sceny. Wielość projektów, które prowadzi doprawdy imponuje.

Wczesny okres twórczości Kena Vandermarka, to współpraca z rockowym zespołem The Flying Luttenbachers. Podstawową formą wypowiedzi Vandermarka pozostaje jednak jazz. Tworzy Ken Vandermark Quartet, którego koncepcja przeniesiona została do The Vandermark 5, jednego z kilku najważniejszych projektów Vandermarka. Równolegle z tym zespołem prowadzi trio DKV, w skład którego wchodzą Hamid Drake oraz Kent Kessler. Ten zespół, prezentujący akustyczne trio, ściśle nawiązuje do tradycji free jazzowej, wywodzącej się z wczesnych form free, dorzucając jednak młodzieńczą witalność. Bardziej rytmiczno-rockową postacią tria jazzowego prezentowanego przez Vandermarka jest Spaceways Incorporated. Współprowadzi również dwa amerykańsko-skandynawskie projekty: School Days oraz Territory Band. Często także uczestniczy w nagraniach AALY Trio Matsa Gustafssona, wraz z Peterem Brötzmannem i Matsem Gustafssonem tworzy znakomite trio Sonore.

W ostatnich latach Vandermark współtworzy kilka nowych projektów, m.in: Platform 1, Double Tanderm, Lean Left, Made To Break, czy Fire Room. Koncertuje i nagrywa także solo oraz w duetach z Timem Daisy i Paal Nilssen-Lovem. Gra i dotychczasowa aktywność Vandermarka spotkała się w roku 1999 z uznaniem, albowiem dostał on w tym roku nagrodę MacArthura (stając się jej laureatem pośród takich luminarzy jazzu, jak Cecil Taylor, czy Anthony Braxton).

Wiolonczela, nie uznawana dotąd w jazzowym świecie za pełnoprawny instrument a kojarzona raczej z muzyką klasyczną, w rękach Freda Lonberga-Holma zyskała nowy wizerunek. Mieszka i pracuje w Chicago gdzie angażuje się w niezliczone i różnorodne przedsięwzięcia muzyczne, których w tętniącym jazzem mieście nie brakuje. Obecnie są to Ken Vandenmark's Territory Band, Frame Quartet and Vandenmark 5, Peter Brotzmann Chicago Tentet, Joe McPhee s Survival Unit III (with Michael Zerang), Friction Brothers, The Boxhead Ensemble, Keefe Jackson's Fast Citizen's, Guillermo Gregorio Trio i Lightbox Orchestra.

Swego czasu współpracował z Jimem Bakerem, Johnem Butcherem, Pterem Kowaldem, Axelem Doernerem, Jeffem Parkerem, Matsem Gustafssonem, Glenem Kotche i Jimem O'Rourke. Uczestniczył w licznych sesjach nagraniowych między innymi z Simonem Joynerem, Wilco, Willem Oldhamem, Danielem Givensem, Califone, Freakwater, God-is-my-co-pilot, Smog, Superchunk, US Maple.

Lonberg nie wahał się łamać emocjonalnych, melancholijnych dźwięków wiolonczeli nagłymi dysonansami i krótkimi szarpanymi solówkami, eksperymentował też przepuszczając dźwięk instrumentu przez gitarowe efekty lub wielokrotnie go zapętlając.