Bob Dylan ‎– Highway 61 Revisited

Label: Columbia ‎– CL 2389, Legacy ‎– 88875146301, Sony Music ‎– 88875146301, Legacy Vinyl ‎– 88875146301
Format: Vinyl, LP, Album, Reissue, Mono, 180 Gram
Country: Europe
Released: 27 Nov 2015
Genre: Rock
Style: Folk Rock, Blues Rock

Tracklist:

A1 Like A Rolling Stone 5:59
A2 Tombstone Blues 5:53
A3 It Takes A Lot To Laugh, It Takes A Train To Cry 3:25
A4 From A Buick 6 3:06
A5 Ballad Of A Thin Man 5:48
B1 Queen Jane Approximately 4:57
B2 Highway 61 Revisited 3:15
B3 Just Like Tom Thumb's Blues 5:08
B4 Desolation Row 11:18

Barcode and Other Identifiers:

Barcode: 888751463011
Rights Society: BIEM / GEMA
Label Code: LC 00162
Matrix / Runout (Side A, etched): 88697761051-LP 6-A RKS
Matrix / Runout (Side A, stamped): 88019 1A MOVLP244 STERLING
Matrix / Runout (Side B, etched): 88697761051-LP6-B RKS
Matrix / Runout (Side B, stamped): 88019 1B MOVLP244 STERLING
Matrix / Runout (Side A label): XLP 110638
Matrix / Runout (Side B label): XLP 110639

30 sierpnia roku 1965 był być może całkiem zwyczajnym dniem. Być może był upał, być może padał deszcz. Ktoś umarł, ktoś się narodził. Z drzew sfrunęło kilka liści, kilku ludzi zginęło w jakiejś bezsensownej wojnie, walka o władzę w Mozambiku przybrała na sile, a w Polsce Ludowej pierwszy sekretarz brał udział w uroczystej ceremonii otwarcie jakiegoś nowego budynku. Tego właśnie dnia wyszedł album, który zapoczątkować miał prawdziwą rewolucję, przedefiniować takie pojęcia jak rock, folk czy blues i rozpocząć nową erę. Highway 61 Revisited.

W 1965 roku Bob Dylan był już znanym i powszechnie szanowanym muzykiem, nieodmiennie kojarzonym z epoką. Miał na koncie cztery albumy, z których jedynie średnio udany debiut nie zaznaczył się czymś szczególnym – pozostałe, od fenomenalnego Freewheelin’ Bob Dylan, przez depresyjne, wypełnione protest songami The Times They Are a-Changin’, aż po zaskakujące Another Side of Bob Dylan, miały swój udział w wydarzeniach tamtego okresu.

Obok Johna Kennedy’ego czy Martina Luthera Kinga, to właśnie Bob wraz ze swoją akustyczną gitarą, uchwytem na harmonijkę i Joan Baez u boku stał się jednym z symboli tamtego okresu. Na tym albumie tak wiele rzeczy było pierwsze, że ciężko je wszystkie wymienić. Dylan umiejętnie połączył swoje niebanalne umiejętności pisania wielkich utworów i genialnych tekstów z kreatywnym wykorzystaniem stricte rockowego zespołu. Efektem było w pełni autorskie, dojrzałe, spójne, artystycznie dopracowane dzieło, które cały gatunek muzyki przeniosło na wyższy poziom.

Ten album dla wielu nie jest jednym z najważniejszych albumów w historii. On jest najważniejszy. Bywały może płyty lepsze, oryginalniejsze, barwniejsze, ciekawsze… Ale wszystkie pojawiły się już później i każda z nich czerpała bezpośrednią lub pośrednią inspirację z dzieła pana Zimmermana. Nastała nowa era w muzyce, a wszystko dzięki pewnemu cichemu Żydowi z ogromnym talentem.