Miles Davis ‎– The Man With The Horn

Label: Columbia ‎– FC 36790
Format: Vinyl, LP, Album, Repress
Country: US
Released: 1981
Genre: Jazz
Style: Fusion, Jazz-Funk

Tracklist:

A1 Fat Time 9:53
A2 Back Seat Betty 11:15
A3 Shout 5:52
B1 Aïda 8:10
B2 The Man With The Horn 6:32
B3 Ursula 10:50

Płyta: NM-
Okładka: M-

Notes:

Some copies of this release have a gold promotional stamp on the back of the sleeve.
This is a Terre Haute repress version.

Barcode and Other Identifiers:

Barcode (Scanned): 07464367901
Matrix / Runout (Machine Stamping - A Runout): AL 36790-1C COLUMBIA NY > 1 3 o l T ( l T is etched)
Matrix / Runout (Machine Stamping - B Runout): BL 36790-1C COLUMBIA NY C 3p T l ( 3p Tl are etched)
Matrix / Runout ((Variant 1) Machine Stamping - A Runout): AL 36790-1H (Large backwards P) COLUMBIA NY
Matrix / Runout ((Variant 1) Machine Stamping - B Runout): BL 36790-1B COLUMBIA NY
Matrix / Runout ((Variant 2) Machine Stamping - A Runout): AL 36790-1H
Matrix / Runout ((Variant 2) Machine Stamping - B Runout): BL 36790-1K

Album "The Man with the Horn" Milesa Davisa ukazał się w lipcu 1981 roku nakładem Columbia Records. Na płycie Davisowi towarzyszyli perkusista Al Foster, saksofonista Bill Evans, gitarzyści Mike Stern i Barry Finnerty oraz wielu innych muzyków. Krążek był pierwszym studyjnym nagraniem Milesa od 1975 roku. W sesji "The Man with the Horn" udział wzięli jeszcze: Robert Irving III (syntezatory, fortepian), Felton Crews (bas), Sammy Figueroa (instrumenty perkusyjne), Randy Hall (syntezatory, gitara, główny wokal w tytułowym nagraniu) oraz Marcus Miller (bas).

Podczas sześcioletniego odpoczynku Davisa wiele w muzyce się zmieniło. Nie tylko ze względu na powstanie nowych stylów i nowych standardów brzmienia, ale też z powodu praktycznie całkowitego wyparcia ambitnej muzyki z mediów. Świadomy tych zmian, Miles postanowił pójść w nieco inną stronę, całkowicie zerwać z awangardą i zbliżyć się do ówczesnego mainstreamu. Pod wpływem nowych współpracowników, zdecydował się także na powrót do naturalnego tonu trąbki (jedynie w utworze tytułowym przepuszcza jej brzmienie przez efekt wah-wah) i bardziej tradycyjnego sposobu gry.

Z kolei gra akompaniujących mu muzyków czerpie z popularnych w tamtym czasie trendów. Słychać to przede wszystkim w klangujących partiach basu, a w dwóch utworach - 'Shout' i tytułowym 'The Man with the Horn' - pojawiają się nawet syntezatory. Samo brzmienie stało się bardziej sterylne, choć jeszcze nie plastikowe.

Pod względem stylistycznym, zawarte tutaj utwory to mieszanka jazzu, ówczesnego popu, funku i rocka (w różnych proporcjach). Pomimo bardziej wygładzonego brzmienia i ciągotek do mainstreamu, nie brakuje tutaj utworów opartych na zespołowej improwizacji, z długimi i całkiem udanymi solówkami.