Label: Vertigo – 824 645-1 Format: Vinyl, LP, Album Country: Germany Released: 1985 Genre: Rock Style: Prog Rock, Krautrock
Tracklist:
A1 Die Show Ist Aus 3:43 A2 Im Neonlicht Der Nacht 4:10 A3 Drachen Im Wind 3:36 A4 Nach Uns Die Flut 4:20 A5 Wo Sind Die Sieger Am Ende Der Nacht 3:50 A6 ....Und Wenn Die Gitarren Brennen 3:26 B1 Hamburg (Ertrinken Möchte Ich Nicht In Dir) 4:40 B2 Heute Oder Nie 4:00 B3 Gingst Vorbei 3:18 B4 100 Tage Und Nächte Verloren In Altona 4:03 B5 Wohin Willst Du Gehen 4:17 B6 Applaus Applaus 2:50
Płyta: M- Okładka: NM+
Nieczęsto w latach 70. XX wieku zdarzało się zrobić karierę zespołom rockowym, które nie wykorzystywały w swoim instrumentarium gitary elektrycznej. Zaliczyć do nich można między innymi Brytyjczyków z Rare Bird (autorów nostalgicznego przeboju 'Sympathy') oraz – przynajmniej w pierwszych latach działalności – Niemców z formacji Novalis.
Początki drugiej z wymienionych grup sięgają jesieni 1971 roku. To wtedy dwóch muzyków mało znanej kapeli Marquis – wokalista Jürgen Wenzel i basista Heino Schünzel – znudzonych udzielaniem się w nierokującym nadziei na zdobycie większej popularności ansamblu, zdecydowało się założyć nowy skład. Poszukując odpowiednich instrumentalistów, dali ogłoszenie do miejscowej (czytaj: hamburskiej) prasy. Wkrótce odpowiedzieli na nie klawiszowiec Lutz Rahn (z jazzrockowego Capricorn) oraz perkusista Hartwig Biereichel (eksbębniarz Greenlight, jedyny z całej czwórki, który w tym momencie mógł pochwalić się nagraniami opublikowanymi na płycie – składance „Love and Peace” z 1970 roku). Tak doszło do narodzin zespołu… Mosaik, który po kilku tygodniach przepoczwarzył się w Novalis.
Skąd wzięła się nazwa? Od pseudonimu wczesnoromantycznego, zmarłego z powodu gruźlicy w 1801 roku, niemieckiego poety, prozaika i eseisty Karla Friedricha von Hardenberga, autora słynnych „Hymnów do nocy” (1800).
Nach Uns Die Flut był ostatnim studyjnym krążkiem Novalis, wydany w 1985 roku, na którym – prócz Rahna, Joba i Biereichela – pojawili się zupełnie nowi muzycy: wokalista Ernst Herzner oraz basista Heinrich Schneider (który nastał bezpośrednio po Thissym Thiersie).