Jethro Tull – This Was
Label: Chrysalis – 0825646307807
Format: Vinyl, LP, Album, Reissue, Remastered, Stereo, 180 Gram, Gatefold
Country: UK & Europe
Released: Jun 2014
Genre: Rock
Style: Blues Rock, Classic Rock, Prog Rock
Tracklist:
A1 My Sunday Feeling 3:38
A2 Some Day The Sun Won't Shine For You 2:42
A3 Beggar's Farm 4:19
A4 Move On Alone 2:00
A5 Serenade To A Cuckoo 6:01
B1 Dharma For One 4:11
B2 It's Breaking Me Up 4:45
B3 Cat's Squirrel 5:36
B4 A Song For Jeffrey 3:18
B5 Round 0:50
Notes:
Sticker on shrink wrap: "Stereo cut from new 2008 mix 180gm Vinyl 0825646307807".
Barcode and Other Identifiers:
Barcode: 8 25646 30780 7
Barcode (String): 825646307807
Matrix / Runout (Side A hand etched): BE45829-01 A3 SV 0825646307807-01
Matrix / Runout (Side B hand etched): BE45829-01 B2 0825646307807-01
Rights Society: GEMA/MCPS
Label Code: LC01626
Dobrze mieć swój własny rozpoznawalny styl. A jeszcze lepiej mieć własne brzmienie, które zapewnia rozpoznawalność nawet gdy gra się w różnych stylach. Jethro Tull bez wątpienia ma swoje charakterystyczne brzmienie. W trakcie swojej ponad czterdziestoletniej działalności, zespół grał w różnych stylach - w tym tak odmiennych, jak np. folk, hard rock i (w latach 80.) synthpop - ale zawsze zachowując wspólny mianownik, którym były charakterystyczne partie fletu - instrumentu nieczęsto spotykanego w muzyce rockowej - w wykonaniu Iana Andersona. To właśnie jego nazwisko często bywa utożsamiane z nazwą zespołu, w czym zresztą nie ma żadnego nadużycia. Anderson bowiem nie tylko odpowiadał za grę na flecie - był także wokalistą i głównym kompozytorem. A jednak nie od razu był on dominującą postacią w Jethro Tull.
Debiutancki album "This Was" jest efektem starcia dwóch silnych osobowości: preferującego folkowe granie Andersona i gitarzysty Micka Abrahamsa, który potrafił stłumić muzyczne fascynacje lidera i narzucić grupie bardziej bluesowy kierunek (za co został wyrzucony jeszcze przed premierą "This Was"). Ich rywalizacja zaowocowała jednak jednym z najbardziej oryginalnych albumów tamtych lat. Wystarczy posłuchać otwierającego go "My Sunday Feeling". Utworu niby typowego dla czasów, kiedy rodził się hard rock, nie odbiegającego od bluesrockowych standardów. A jednak partia fletu czyni go czymś wyjątkowym, innym od dokonań np. Cream, The Jimi Hendrix Experience lub Taste. Natomiast w porównaniu z twórczością Traffic, w której również często pojawia się flet, utwór Jethro Tull jest znacznie cięższy i nie tak psychodeliczny.
Na bluesowych progresjach akordów oparte są także utwory "Some Day the Sun Won't Shine for You", "Beggar's Farm" i "It's Breaking Me Up", a zespół sięga tu także po bluesowy standard "Cat's Squirrel" - w świecie rocka spopularyzowany przez grupę Cream, która dwa lata wcześniej nagrała go na swój debiutancki album "Fresh Cream". Wersja Jethro Tull jest mocniejsza i bardziej porywająca, ale w końcu wiele się zmieniło w muzyce (i technice nagrywania) przez te dwa lata. Wyraźny wpływ Cream - a konkretnie jego koncertowych improwizacji - słychać w instrumentalnym "Dharma for One", w którym każdy z muzyków ma okazję zaprezentować swoje umiejętności. Utwór idealnie nadawał się na występy, ale już na początku lat 70. wyleciał z setlisty (wrócił do niej dopiero po dwudziestu latach i z przerwami był wykonywany do zakończenia działalności grupy w 2011 roku).
Muzycy preferowali wykonywanie innego instrumentala, mniej porywającego "Serenade to a Cuckoo" (z repertuaru jazzmana Rolanda Kirka). To właśnie ten utwór stał się najbardziej znanym fragmentem "This Was", obok zdradzającego wpływy muzyki country "A Song for Jeffrey" (jednego z kilku utworów, które Anderson poświęcił swojemu przyjacielowi Jeffreyowi Hammondowi, który zresztą później został basistą grupy). Ciekawostką jest natomiast utwór "Move on Alone" - jedyny w całej studyjnej dyskografii Jethro Tull, w którym śpiewa ktoś inny, niż Anderson. Zamiast niego, w roli wokalisty wystąpił tutaj Mick Abrahams. Co jednak dziwne, jest to najmniej bluesowy utwór z całego longplaya - "Move on Alone" to prosta popowa piosenka, wzbogacona orkiestrową aranżacją. Najmniej ciekawy fragment całości, obok improwizowanego "Round", który kończy się po ledwie minucie i trzech sekundach.
Z perspektywy czasu można uznać "This Was" za interesującą ciekawostkę, pokazującą jak wyglądały - a właściwie brzmiały - początki zespołu, który później podążył w innym kierunku (aczkolwiek są też tacy, którzy ten etap działalności Jethro Tull uważają za najlepszy). Nie mniej jednak jest to naprawdę solidny debiut, który odświeżył ówczesną scenę rockową, będąc czymś w rodzaju brakującego ogniwa między blues/hardrockowym czadem Cream, a bogatymi aranżacjami Traffic.
