Uriah Heep – Abominog
Label: Sanctuary Records – BMGRM094
Format: Vinyl, LP, Album, Reissue, 180 Gram
Country: UK & Europe
Released: 2015
Genre: Rock
Style: Hard Rock, Prog Rock
Tracklist:
A1 Too Scared To Run 3:49
A2 Chasing Shadows 4:42
A3 On The Rebound 3:15
A4 Hot Night In A Cold Town 4:03
A5 Running All Night (With The Lion) 4:22
B1 That's The Way That It Is 4:09
B2 Prisoner 4:30
B3 Hot Persuasion 3:49
B4 Sell Your Soul 5:22
B5 Think It Over 3:34
Barcode and Other Identifiers:
Barcode: 5414939929595
Na okładce demonek z rozdziawioną mordą. Nie tyle mającą wywołać strach, co niemal śmiejącą się. Najwidoczniej był to zamierzony zabieg. W sumie nie taki diabeł straszny. Podobnie jak z tą płytą.
„Abominog” ukazał się w roku 1982 roku i był pierwszym z albumów, na których Heep odbijali się od ściany do ściany (czyt. styli muzycznych) próbując odnaleźć dla siebie miejsce w nowych czasach z uporem godnym lepszej sprawy. Zaczyna się od „Too Scared To Run” – szybki motoryczny numer, jako jeden z niewielu brzmiący jak klasyczny Heep tyle, że w nowszym opakowaniu. Potem już zaczyna się eksperymentowanie z bardziej przyziemnym i przebojowym graniem gdzieś z okolic Foreigner. Słychać to zwłaszcza w takich „Hot Night In A Cold Town”, „That’s The Way It Is”, czy „Chasing Shadows” w których to Peter Goalby śpiewa bardzo „pod” Lou Gramma. W tym przypadku lżej nie znaczy wcale gorzej. W „On The Rebound” nie drażni nawet dyskoteka we wstępie, gdyż poźniej jest konkretniej. Nawet takie mniej porywające numery jak balladujący „Prisoner” i trochę nijaki „Hot Persuasion” wypadają całkiem nie najgorzej. Gdyby tak tylko nieco ckliwe i cukierkowate partie syntezatorów zastąpić starym, poczciwym Hammondem byłoby w wiele ciekawiej, gdyż gitara Boxa nadaje sama z siebie tego klasycznego hard-rockowego kopa tu i ówdzie.
Na szczęście na koniec zachowano najlepsze, gdyż „Sell Your Soul” to znów nawiąznie do starego, dobrego Heep. Podniosła, nieco fanfarowa melodia we wstępie kojarząca się nieodpoarcie z podobnie brzmiącymi „Pilgrim” (ze „Sweet Freedom”), „Dreams” (z „Wonderworld”), czy „A Year Or A Day” (z „Return To Fantasy”) z fajnymi quasi-pomaptycznymi chórkami w refrenie. Nie ma co, jest to najlepszy numer na krążku. Całość zamyka „Think It Over” – znów miłe przebojowe, tutaj niemal stricte popowe granie. Miłe zakończenie, zwłaszcza słuchając znów dwojącego i trojącego się Boxa.
„Abominog” jest płytą tamtych czasów; prostą, przebojową, nie za bardzo wyszukaną, mającą raczej niewiele wspólnego z tym, co Juraje grali dekadę wcześniej.
